Bloedverlies in het eerste trimester komt regelmatig voor. Gemiddeld 20% van alle zwangeren krijgt hiermee te maken. (24 baby, s.a.; LUMC, 2007) Bloedverlies is altijd schrikken, aangezien je dit meestal gelijk associeert met een miskraam. Toch hoeft dit niet zo te zijn. De helft van alle zwangeren met bloedverlies in het eerste trimester heeft een goede zwangerschap. De andere helft maakt helaas wel een miskraam door. Wat kunnen de oorzaken zijn van bloedverlies in het eerste trimester?
Onschuldig
In veel gevallen is er sprake van onschuldig bloedverlies. Dit bloedverlies stopt vanzelf. (LUMC, 2007)
Rectaal bloedverlies
Het is altijd belangrijk om even bij jezelf te ontdekken waar het bloedverlies vandaan komt. Is het werkelijk vaginaal bloedverlies of zou het ook rectaal bloedverlies kunnen zijn? Rectaal bloedverlies kan namelijk bijvoorbeeld optreden bij aambeien. Dit heeft geen effect op je zwangerschap. (Geboortecentrum PUUR, 2016).
Contactbloeding
Tijdens je zwangerschap zorgen hormonen ervoor dat de baarmoederhals extra doorbloed wordt. Hierdoor is de baarmoederhals gevoeliger en kun je een contactbloeding krijgen. Dit kan bijvoorbeeld ontstaan na gemeenschap, na persen bij obstipatie, hoesten of inspanning. Ook dit is onschuldig bloedverlies dat geen effect heeft op het verloop van je zwangerschap. Het gaat vaak om wat bloedverlies bij het afvegen of een beetje bloedverlies in je ondergoed. Meestal gaat het snel over in bruinige afscheiding en stopt de bloeding daarna vanzelf. (Geboortecentrum PUUR, 2016; LUMC, 2007).
Innestelingsbloeding
De bevruchte eicel gaat zich innestelen in het dik geworden baarmoederslijmvlies. Hierbij kan een bloedvaatje geraakt worden, waardoor er een innestelingbloeding ontstaat. Dit bloedverlies kan heel verschillend zijn, maar is altijd minder dan een menstruatie. Deze bloeding vindt niet bij iedereen plaats, maar als deze plaats vindt is dat tussen de 4e en 6e zwangerschapsweek (6-12 dagen na de bevruchting). (24 baby, s.a.a; Geboortecentrum PUUR, 2016).
Buitenbaarmoederlijke zwangerschap (Freya, 2002)
Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan ook gepaard gaan met bloedverlies. Bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap nestelt het vruchtje niet in de baarmoeder, maar er buiten, bijvoorbeeld in de eileider. Dit gaat gepaard met verschillende klachten. Deze klachten kunnen al vroeg in de zwangerschap ontstaat, maar ook pas na enkele weken. Meestal ontstaan de klachten tussen de 5e en 12e week. De meest kenmerkende klachten:
– Pijn aan één kant van de buik.
– Bloedverlies.
– Uitstralende pijn naar de schouder of bovenbenen.
– Misselijkheid/braken.
– Loze aandrang (gevoel hebben ontlasting te krijgen, maar dit lukt niet.)
– Neiging tot flauwvallen
Mocht je een van deze klachten herkennen, bel dan altijd je verloskundige of gynaecoloog.
Miskraam
De helft van alle zwangeren met bloedverlies tijdens het eerste trimester krijgt een miskraam. Dit is ongeveer 10% van alle zwangeren. De eerste tekenen van een miskraam zijn meestal vaginaal bloedverlies en menstruatieachtige krampen. Soms nemen de zwangerschapssymptomen spontaan af. Meestal treedt de miskraam daarna spontaan op. Het bloedverlies wordt in de dagen daarna heviger en er ontstaat meer buikpijn. Het bloedverlies kun je vergelijken met de hoeveelheid van een hevige menstruatie. Soms verlies je ook stolsels. Zodra je het vruchtje verliest, nemen de krampen en het bloedverlies geleidelijk aan af. (De verloskundige, s.a.)
De verloskundige bellen
Bloedverlies is nooit leuk en altijd schrikken. Ga voor jezelf na of het mogelijk een duidelijke oorzaak is, bijvoorbeeld aambeien of obstipatie. Meld het overdag en bij twijfel wel altijd even aan de verloskundige. Zij kan je verhaal aanhoren en je meestal wel een idee geven of het onschuldig bloedverlies lijkt of dat het meer in de buurt komt van een miskraam. Afhankelijk daarvan kan zij met je meekijken hoe ze het bloedverlies kunnen opvolgen.
Wanneer moet je zeker bellen? (De verloskundige, s.a.a)
– Veel bloedverlies: meer dan een hevige menstruatie.
– Onwel worden.
– Koorts (boven de 38 graden).
– Ongerustheid.
Conclusie
Wanneer je bloedverlies hebt, mag je altijd je verloskundige bellen. Zij kan met je meedenken wat de oorzaak van dit bloedverlies is en eventueel een beleid voorstellen. Meestal vindt het bloedverlies plaats rond 5-6 weken zwangerschap. Dit is een hele lastige periode. Op de echo kunnen we dan namelijk meestal nog geen hartje zien kloppen, waardoor we je niet altijd gerust kunnen stellen. Soms duurt het dus even voordat je weet of je een goede zwangerschap doormaakt of niet.
Bronnen
24 baby (s.a.)
Gevonden op het internet op 12 juli 2016 via http://www.24baby.nl/zwanger/miskraam/bloedverlies-zwangerschap/
24 baby (s.a.a)
Gevonden op het internet op 12 juli 2016 via http://www.24baby.nl/zwanger-worden/van-eicel-tot-embryo/innesteling/
De verloskundige (s.a.)
Gevonden op het internet op 12 juli 2016 via http://deverloskundige.nl/miskraam/tekstpagina/24/begin-van-een-miskraam/
De verloskundige (s.a.a.)
Gevonden op het internet op 12 juli 2016 via http://deverloskundige.nl/miskraam/tekstpagina/26/contact-verloskundige/
Geboortecentrum PUUR (2016)
Gevonden op het internet op 12 juli 2016 via http://www.geboortecentrumpuur.nl/bloedverlies
LUMC (2007)
Gevonden op het internet op 12 juli 2016 via
https://www.lumc.nl/patientenzorg/patienten/patientenfolders/miskraam-bloedverlies-eerste-maanden-zwangerschap
De kritische verloskundige 
Een belangrijke oorzaak heb ik nog gemist, nl. als signaal van het verlies van een -soms ongeweten- meerling. Met grote emotionele gevolgen voor het kind en daarmee ook de ouders.
Behalve als aanbeveling over dit soort gevolgen Drama in de moederschoot van echtpaar Austermann te lezen, maakt de docu in utero wel duidelijk, hoe ingrijpend deze inleiding tot bloedverlies is. Het heeft ook een naam: VTS ofwel vanishing twin syndrome.
In mijn praktijk werk ik al jaren met herstel van gevolgen van pre- en perinatale trauma.
Vts komt regelmatig voor en verandering van de diepgaande gevolgen, als ik vtd behandeld heb, bevestigen dit effect.
Bloedverlies moet dus serieus genomen worden genoteerd. Dit om evt op vts bedacht te zijn, als deze zich hierna ontwikkeld, bijv huilbaby of later depressie, eenzaamheid en diverse andere gevolgen. Deze heb ik beschreven in Balsem voor ouders over invloed en herstel van gevolgen van prenatale gebeurtenissen.
Met permissie omdat elke verloskundige dit minimaal zouoetem weten, verwijs ik naar mijn website http://www.nucleuskinderwens.nl en de Stichting Bevallings Trauma.
Verder vind ik deze nieuwsbrief interessant voor dit deel van mijn werk. Ben geen verloskundige maat werk uiteraard wel regelmatig met hen samen. Mijn @ is info@nucleuscollege.nl en dank voor deze informatie
mvg Randy Schmidt
LikeLike